Zwiedzanie Barcelony to czysta przyjemność, bez wątpienia. Nic więc dziwnego, że postanowiliśmy powrócić tu po raz kolejny. Nasza ostatnia podróż miała charakter krótkiego weekendowego wypadu, mającego na celu wymianę ponurej norweskiej zimy na trochę ciepła i słońca. Niezależnie od tego, jakie atrakcje turystyczne wybierzecie spośród tych, o których opowiem poniżej, jestem przekonana, że będziecie zachwyceni zwiedzaniem Barcelony. Odwiedzając Barcelonę, czeka nas prawdziwa uczta dla zmysłów. Nie bez powodu nazywana jest ona klejnotem Katalonii i jednym z najbardziej pożądanych celów podróży w Europie. A gdy chodzi o architekturę, jedną nazwę trudno pominąć – Antoni Gaudí. Jego niezwykłe dzieła przyciągają tłumy turystów z całego świata, tworząc niepowtarzalny krajobraz miasta.

Barcelona to jedno z najbardziej charakterystycznych miast Hiszpanii, a nawet Europy, to również miasto z najdłuższą listą miejsc do odwiedzenia. Jest to doskonałe miejsce, aby zanurzyć się w katalońskiej kulturze, odkryć niesamowite smaki w lokalnych restauracjach oraz podziwiać fascynujące dzieła architektury autorstwa Gaudíego.

Można tam chodzić i chodzić, zawsze natrafiając na coś, co cieszy oko i wciąż zachęca do odkrywania więcej. I to w tym wpisie zabierzemy was na spacer szlakiem Gaudiego. To nie tylko podróż w głąb historii architektury, ale także podróż przez wyobraźnię samego Gaudíego. To absolutnie urocze miejsca, których nie może zabraknąć w żadnym przewodniku po tym mieście. Gaudí, poświęcając większość swojego życia Barcelonie, pozostawił po sobie dziedzictwo, które stanowi największe skupisko jego arcydzieł na całym globie. Jego niezwykły styl, niepowtarzalny, często imitowany, ale nigdy nieosiągalny, wciąż inspiruje i porusza kolejne pokolenia.

Trudno znaleźć osobę, która nie znałaby chociażby imienia tego wyjątkowego artysty. Spośród dziesięciu najczęściej odwiedzanych atrakcji w Barcelonie, aż cztery to budowle stworzone przez Gaudiego. Pierwszych siedem budowli uznawanych jest za dziedzictwo ludzkości – piękno, które nie przemija, ale trwa w sercach i umysłach podróżników z całego świata.

SAGRADA FAMILIA

Zacznijmy od królowej miasta i królowej jego budynków – Świątyni Expiatori de la Sagrada Família, której budowę rozpoczęto w 1882 roku, ponad sto lat temu. Mimo upływu lat, świątynia nadal jest w trakcie budowy, a planowane zakończenie prac przewiduje się na rok 2026. Jest to prawdopodobnie najbardziej znana budowla katalońskiego modernizmu, przyciągająca rocznie ponad trzy miliony odwiedzających. Architekt Antoni Gaudí kierował pracami nad projektem aż do swojej śmierci w 1926 roku, mając nadzieję, że nie będzie on przekraczał jego żywota. Gaudí objął rolę głównego architekta w 1883 roku, mając 31 lat, po nieporozumieniach między promotorami świątyni a pierwotnym architektem, Francisco de Paula del Villar i Lozano. Choć zachował on ogólny plan gotyckich katedr zaproponowany przez del Villara, odejście od gotyku było widoczne na wielu płaszczyznach.

Najważniejszą innowacją było zastosowanie przez Gaudíego systemu nachylonych kolumn i sklepień hiperboloidalnych, eliminując potrzebę stosowania tradycyjnych latających przypór. Obciążenia poziome były przenoszone przez kolumny wewnętrzne, co było niezwykłą nowością w architekturze tamtego okresu. Gaudí wykorzystywał modele gipsowe, w tym ogromny model nawy głównej w skali 1:10, aby opracować szczegóły projektu. Do wyznaczania kątów kolumn, sklepień i łuków używał także systemu sznurków i ciężarków zawieszonych na planie świątyni na suficie.

❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖

Gaudí wkomponował symbolikę religijną w każdy aspekt La Sagrada Familia, tworząc wizualną reprezentację wierzeń chrześcijańskich. Zaprojektował trzy kultowe fasady bazyliki: Chwały, Narodzenia i Męki Pańskiej, zwracając je odpowiednio na południe, wschód i zachód. Rzeźba fasady Narodzenia Pańskiego, o gładkich, misternych wspornikach, była nadzorowana przez samego Gaudíego. Natomiast fasada Męki Pańskiej cechuje się pracą Josepa Marii Subirachsa, gdzie jego kanciaste rzeźby podkreślają modernistyczny charakter świątyni. O dekorację okien i zwieńczenia, symbolizujące Eucharystię, zadbał rzeźbiarz Etsuro Sotoo.

Nawa główna góruje na wysokość 45 metrów, przypominając las wielobarwnych filarów na Montjuïc i granicie. Filary te zmieniają przekrój poprzeczny od podstawy do szczytu, zwiększając liczbę wierzchołków z wielokątnych na okrągłe. Smukłe, rozwidlające się kolumny przyciągają wzrok w górę, gdzie światło przenika przez okrągłe otwory w sklepieniach. Całość wykończono weneckimi płytkami szklanymi, które w kolorze zielonym i złotym wyrażają linie hiperboloidów.

Po ukończeniu La Sagrada Familia będzie składać się z osiemnastu wież, ustawionych w taki sposób, by z każdego punktu widokowego roztaczał się niepowtarzalny widok na świątynię. Na północnym krańcu, nad absydą, znajdzie się wieża przedstawiająca Najświętszą Marię Pannę. Centralna wieża, symbolizująca Chrystusa i osiągająca 72 metry wysokości, będzie otoczona przez cztery wieże, przedstawiające ewangelistów. Mimo trwającej budowy, starsze części bazyliki są poddawane czyszczeniu i renowacji.

Od momentu rozpoczęcia budowy świątynia opiera się wyłącznie na darowiznach prywatnych i doświadczyła wielu opóźnień z powodu braku funduszy. Szczególnie bolesne było zniszczenie warsztatu Gaudiego, wraz z większością pozostawionej przez niego dokumentacji, podczas hiszpańskiej wojny domowej.

Kolejne pokolenia rzemieślników i architektów opierały się na pozostawionych przez Gaudiego rysunkach i modelach gipsowych, dążąc do jak najwierniejszego odtworzenia jego wizji. Dzięki temu, projekt La Sagrada Familia stał się efektem wielowiekowej współpracy. Sam Gaudí postrzegał tę monumentalną budowlę jako dzieło zbiorowe przekazywane z pokolenia na pokolenie. „Ja się zestarzeję, ale inni przyjdą po mnie. Zawsze należy chronić ducha dzieła, ale jego życie musi zależeć od pokoleń, którym jest ono przekazywane, z którymi żyje i się wciela.”

Modele gipsowe nadal są używane jako narzędzie projektowania, jednak obecnie generowane są za pomocą drukarek 3D, co przyspiesza cały proces. Niedawno opublikowano również cyfrowo renderowany film przedstawiający przyszły wygląd La Sagrada Familia po jej ukończeniu, co pozwala zobaczyć wizję Gaudiego w całej jej świetności.

Park Güella

W kolejnym etapie naszej podróży zawitaliśmy do Parku Güell. Kiedy przekraczasz kamienny mur o nieregularnych kształtach, wkraczasz do krainy pełnej magii. Wszystko wygląda tu jak z bajki – budynki, wykończone mozaiką w różnych kolorach, emanują niezwykłym urokiem. Przez siedem bram możesz wejść do tego uroczego ogrodu, gdzie czeka na Ciebie prawdziwe arcydzieło architektury – dom Gaudiego. To tutaj mistrz spędził swoje dni, zanim przeniósł się do świątyni, oddając serce i duszę w tworzenie niezwykłych konstrukcji. Wędrując po parku, nie sposób nie zauważyć papug, które krążą nad głowami lub spoczywają na drzewach, obserwując z ciekawością przybyszów. To jedno z wielu niezwykłych doświadczeń, jakie czekają na odwiedzających.

To miejsce pełne magii, które miało być wizją Eusebiego Güella, zamożnego przemysłowca i bliskiego przyjaciela Gaudiego. Pomysłodawca ten zainwestował w projekt, którego wykonaniem miał zająć się geniusz architektury – Gaudí. Prace trwały od 1900 do 1914 roku, jednakże mimo wielkich planów projekt nigdy nie został w pełni ukończony. Zamiast planowanej urbanistycznej wizji, powstał uroczy ogród, w którym można odnaleźć nutkę baśniowego klimatu. Domki przy wejściu budzą skojarzenia z opowieściami o “Jasiu i Małgosi”, a brakuje tylko postaci Babie Jagi, by sceneria była kompletna.

Projekt ten ma wiele wspólnego z nigdy nieukończonym kościołem Colònia Güell, który znajduje się w pobliżu. Gaudi wykorzystał podobne systemy konstrukcyjne i materiały, zachowując naturalny charakter krajobrazu. Jego ekstrawagancki styl łączy się z naturą, tworząc budowle, które harmonijnie wznoszą się z ziemi. Szacunek dla otaczającego świata to jedna z najpiękniejszych cech tego dzieła, w którym architekt opowiada wizualne żarty, eksperymentując z relacją między naturą a architekturą.

Największą atrakcją jest taras z widokiem na Barcelonę, otoczony zakrzywioną ławką. Wykorzystane tu mozaiki, odłamki ceramiki i żelazne balustrady tworzą niezwykłą atmosferę. Kolorowe płytki i zabawne mozaiki nadają temu miejscu wyjątkowy charakter, wpisując się elegancko w istniejący krajobraz. Ta monumentalna konstrukcja liczy sobie aż 150 metrów i jest uważana za najdłuższe dzieło sztuki abstrakcyjnej na świecie. Spacerując po tych zaklętych alejach, czujemy się jak bohaterowie baśni, wkraczając w świat wyobraźni.

W całym projekcie Gaudí eksperymentuje z formą i kolorem, tworząc niepowtarzalne mozaiki i wykończenia powierzchni. Każdy detal został starannie przemyślany, aby harmonijnie wpisywać się w istniejący krajobraz, tworząc coś więcej niż tylko architektoniczną atrakcję – prawdziwe dzieło sztuki, które oddaje hołd naturze i ludzkiej kreatywności.

Oto niezwykłe przeżycie podróżnicze w Parku Güell!

Park Güell to więcej niż tylko atrakcja turystyczna – to miejsce, które zachwyca i inspiruje, pozostawiając niezapomniane wrażenia każdemu, kto odwiedzi tę magiczną krainę. Parc Güell to nie tylko kolejny punkt na mapie turystycznej, to miejsce, które pozwala zanurzyć się w świecie wyobraźni i marzeń geniusza architektury, które pozostaje z nami na zawsze po opuszczeniu jego magicznych bram.

CASA VICENS

Pierwszy Dzieło Gaudiego: Casa Vicens

Podczas naszej ostatniej wizyty w Barcelonie postanowiliśmy ponownie odkryć magiczny świat Gaudiego i trafiliśmy na Casa Vicens – kolejną perełkę barcelońskiej architektury. Casa Vicens została zamówiona przez katalońskiego przemysłowca, Manuela Vicensa i Montanera, właściciela fabryki płytek i cegieł. Gaudi poznał go w katalońskiej Alleli, gdzie ich rozmowy podczas spacerów zainspirowały powstanie tego wyjątkowego domu. Rozpoczęcie budowy miało miejsce w 1883 roku, a zakończenie nastąpiło dwa lata później. Po śmierci pierwotnego właściciela, dom przeszedł szereg zmian, zanim w 2014 roku został otwarty dla zwiedzających dzięki staraniom banku MoraBanc.

W świetle sławy Antoniego Gaudiego, Casa Vicens kładzie kamień milowy jako pierwszy dom, który samodzielnie zaprojektował ten najbardziej znany z katalońskich architektów. Nazwany na cześć swojego zleceniodawcy i pierwotnego właściciela, dom ten jest dziełem sztuki i historii.

Styl młodego Gaudiego już wówczas zarysował się w motywach roślinnych, wpływach arabskich i unikalnych detali, które stały się jego znakiem rozpoznawczym.

Casa Vicens to nie tylko budynek, to opowieść o kreatywności i niezwykłym talentach Gaudiego. Od przełomowych wzorów po wyrafinowane detale, każdy krok w tym domu to podróż przez genialny umysł architekta. Casa Vicens, jako pierwsze dzieło Gaudiego, eksponuje elementy, które później stały się charakterystyczne dla jego późniejszych projektów. Choć brakuje motywów sakralnych, a liczba kątów prostych zdumiewa, dom ten wciąż zachwyca swoją oryginalnością i przełomowym podejściem do architektury.

Casa Milà

Kolejną atrakcją, którą gorąco chcieliśmy zobaczyć w Barcelonie, było monumentalne dzieło Antoniego Gaudiego – Casa Milà. To niewątpliwie jedno z najbardziej oryginalnych arcydzieł tego genialnego architekta, stworzone dla przedsiębiorcy Pere Mili i jego żony. Gaudí zamierzał uczynić ten dom absolutnym dziełem sztuki, czym z pewnością się udało.

Z falistą fasadą i surrealistycznym dachem, Casa Milà Antoniego Gaudiego emanuje organicznością, która wydaje się bardziej ziemską kreacją niż sztucznym dziełem. Znany również jako La Pedrera, czyli kamieniołom, ten monumentalny budynek stanowi wyraz ruchu modernistycznego, hiszpańskiej wersji secesji. Zbudowany w 1912 roku dla Rosera Segimona i Pere Milà, Casa Milà składa się z dziewięciu poziomów, z piwnicą, parterem, antresolą, piętrem głównym, czterema górnymi piętrami i poddaszem. Każdy poziom pełni swoją unikalną funkcję, od garażu na parterze, przez mieszkalne przestrzenie dla Milàs na piętrze głównym, po wynajmowane apartamenty na górnych piętrach. Otoczony dwoma wewnętrznymi dziedzińcami, budynek tworzy na planie kształt ósemki, dodając harmonii i przestrzeni.

Jednak to na dachu Casa Milà ukrywa swoje najbardziej fascynujące elementy. Słynny taras ozdobiony rzeźbami staje się punktem centralnym, gdzie praktyczne funkcje, takie jak świetliki czy schody awaryjne, stają się integralną częścią estetyki budynku. Wszystko to sprawia, że Casa Milà staje się nie tylko miejscem zamieszkania, ale prawdziwym arcydziełem rzeźbiarskim, które łączy funkcję z formą w harmonijnym tańcu architektonicznego geniuszu.

Pod względem konstrukcji, Casa Milà to prawdziwe arcydzieło inżynieryjne. Budynek został podzielony na konstrukcję i powłokę, gdzie kamienna elewacja, choć nie pełni funkcji nośnej, stanowi niezapomniany element jego charakteru. Belki stalowe, utrzymujące ciężar fasady, są osadzone z perfekcyjną precyzją, pozwalając Gaudiemu na swobodne kreowanie wyjątkowych kształtów bez żadnych ograniczeń konstrukcyjnych.

Patrząc na fasadę z ulicy, rozciągają się przed nami partery, które prowadzą nas ku monumentalnej głównej fasadzie obejmującej parter i górne piętra. Jednak to konstrukcja dachu zaskakuje swoją niezwykłością, ukrywając poddasze i podtrzymując ogromny dachowy ogród. Złożona z 270 parabolicznych ceglanych łuków, konstrukcja ta przypomina niczym kręgosłup, tworząc nad budynek fascynującą topografię. Ale to nie tylko konstrukcja budynku robi wrażenie. Krzywizna głównej fasady wykonana z bloków wapienia nadaje jej organiczną teksturę, która wraz z surrealistycznymi rzeźbami antropomorficznymi zawieszonymi na zaokrąglonej masie, tworzy niemal płynną dynamikę estetyki.

Podążając ulicami Barcelony, nie sposób przejść obojętnie obok tej niezwykłej budowli, która zachwyca i inspiruje zarówno dzisiaj, jak i na zawsze. Casa Milà to nie tylko budynek, to manifestacja wyobraźni, pasji i geniuszu, który pozostanie w naszej pamięci na zawsze.

Casa Batlló

Kolejna na szlaku jedna z najbardziej zachwycających przykładów geniuszu Antoniego Gaudiego – Casa Batlló. To mistyczne marzenie, które wyrosło z ziemi, emanuje inspiracją i wyobraźnią, unosząc się ponad codzienność swoją niezrównaną piękną.

Gaudí, mistrz z Barcelony, wplótł swoją wyjątkową wyobraźnię w struktury tego budynku. Patrząc na nie, można dostrzec harmonię pomiędzy naturą a sztuką, jakby architektura ta była wyjęta z bajki, gdzie krzywe linie i łagodne kształty są normą. Przejście przez progi Casa Batlló to jak wejście do innego wymiaru, gdzie realność mieszka obok fantazji.

Wnikliwie analizując każdy detal, można zauważyć inspirację naturą, która tkwi w sercu tego arcydzieła. Kształty przypominające winorośl, delikatne skręty, ślady kości i szkieletu – wszystko to mistycznie splecione w jedno, jak w snach artysty. Gaudí wykorzystał błyszczące, kolorowe kawałki glazurowanej ceramiki i szkła, by stworzyć niepowtarzalną aurę, która trwa przez wieki, wzbudzając zachwyt i podziw wszystkich, którzy mają zaszczyt stanąć przed tym majestatem.

To nie tylko budynek – to poemat architektoniczny, w którym każdy kąt, każda linia opowiada swoją własną historię. Patrząc na Casa Batlló, można poczuć, jakby czas się zatrzymał, a my zostaliśmy zaproszeni do magicznego świata, gdzie marzenia stają się rzeczywistością.

PAŁAC GUELLA

Dziś kolejny dzień naszej niesamowitej podróży przez Barcelona, a my udajemy się w stronę kolejnej ikonicznej atrakcji: Pałacu Güell. To mistrzowskie dzieło samego Antoniego Gaudiego, znajdujące się przy słynnej ulicy Ramblas.

Ten niezwykły pałac zdobył międzynarodowe uznanie już w 1984 roku, kiedy został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. To właśnie Eusebi Güell zdecydował się na budowę tego wyjątkowego miejsca przy ulicy Ramblas, nie wahając się ani chwili, powierzając projekt mistrzowi architektury – Gaudiemu. Prace nad pałacem rozpoczęły się w roku 1886. Cały budynek to prawdziwe arcydzieło, które można zwiedzać zarówno wewnątrz, jak i na dachu, z którego wyrastają 20 kolorowych kominów, udekorowanych ceramiką, szkłem, marmurem i porcelaną. To właśnie te wyjątkowe kominy przyciągnęły nas w stronę tego pałacu, w którym historia, sztuka i architektura spotykają się w perfekcyjnym harmonijnym połączeniu.

Palau Güell to nie tylko rezydencja, ale prawdziwe arcydzieło architektury, które warto zobaczyć na własne oczy. Jego misternie wykonane detale i niezwykłe piękno z pewnością zostaną w naszej pamięci na długo. Jeśli jesteś fanem architektury i sztuki, Pałac Güell to miejsce, którego nie możesz przegapić podczas swojej podróży do Barcelony. Jego unikalny styl i historia sprawią, że Twoja wizyta będzie niezapomniana.

Niestety tego dnia pogoda popsuła się, zaczęło padać i nie zdążyliśmy zobaczyć wszystkich kominów. Posadzka była bardzo ślizga i dla naszego bezpieczeństwa musieliśmy opuścić dach. Oprócz atrakcji, które widzieliśmy Antoni Gaudi ma jeszcze kilka na swoim koncie które zostawiliśmy sobie na kolejny raz. Bareclona to duże miasto i ma wiele innych równie ciekawych miejsc, które warto zobaczyć.

POZOSTAŁE DIZEŁA ANTONIEGO GAUDIEGO TO:

COLONIA GUELL- niedokończony projekt robotniczego osiedla, który miał obejmować obszar fabryki, dzielnicy mieszkalnej i kościoła
GOLEGIO DE LAS TERESIANAS- szkoła oraz dom dla sióstr zakonu św. Teresy
CASA CALVET- miał być miejscem przeznaczonym na biura i magazyny oraz mieszkania
CASA VICENES- budynek dla barcelońskiego ceglarza i glazurnika
BELLESGUARD- wiejski dworek